ดูเหมือนว่าเราจะมีโครงสร้างเรื่องราวสำหรับฤดูกาลนี้แล้ว ในขณะที่ Nijigasaki รอบแรกเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับตอนเดี่ยวเพื่อสร้างกลุ่มไอดอลของเรา ฤดูกาลนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับตอนรวมทีม ที่รัก! QU4RTZ เป็นข้อพิสูจน์ของแนวคิด โดยแสดงให้เห็นว่านักแสดงสามารถถูกล้อมเป็นหน่วยที่แยกจากกันโดยไม่สูญเสียเสน่ห์ ดังนั้นตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะเริ่ม (นักร้อง) ดำดิ่งลงไปในกลไก และการแสดงยังคงทำการเลือกที่ผสมผสานตามการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาลแรก แน่นอนฉันไม่เคยคิดที่จะจับคู่ Ai และ Karin สำหรับเรื่องราวของตัวเอง แต่มันก็ทำงานได้ดีอย่างน่าประหลาดใจ แม้ว่าจะไม่ได้ไม่มีปัจจัยที่โชคร้ายที่ทำให้ตอนนี้กลับมา อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันชอบเรื่องราวที่เราได้รับที่นี่ เป็นฉากที่อึมครึมและสะเทือนอารมณ์อย่างน่าทึ่งสำหรับแฟรนไชส์ที่มักอยู่ที่บ้านมากที่สุดด้วยอารมณ์ขันที่สดชื่นและประโลมโลกที่หนักหน่วง แต่ยังรู้สึกเหมือนกำลังพยายามทำมากเกินไปในเวลาน้อยเกินไป และนั่นก็บั่นทอนสิ่งที่อาจเป็นตอนที่ยอดเยี่ยมจริงๆ เราไปจากการพบมิซาโตะ เพื่อนสนิทของไอที่ฉันไม่คิดว่าไม่เคยมีใครพูดถึงมาก่อน ไปจนถึงการเล่าเรื่องราวเบื้องหลังที่น่าเศร้าของเธอและเผชิญหน้ากับความรู้สึกที่ซับซ้อนของเธอที่มีต่อเพื่อนสุดที่รัก ไปจนถึงวิกฤตการณ์ศรัทธาไอดอลของไอ ไปสู่การแก้ปัญหาทางดนตรีที่เรียบร้อยและเป็นระเบียบใน ตอนเดียวและไม่มีเวลาเพียงพอสำหรับทุกเรื่อง ถ้าความขัดแย้งนั้นเรียบง่ายหรือเบากว่า นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา แต่เรื่องนี้ก็หนักพอที่จะเรียกร้องให้มีการนำเสนอที่รอบคอบและครุ่นคิดมากขึ้น ฉันบอกว่านี่เป็นตอนที่รวมทีมกัน แต่ Karin เองส่วนใหญ่เป็นผู้สังเกตการณ์ที่มีบทบาทสำคัญในเรื่องราวของ Ai มากกว่าที่จะเป็นตัวเอกที่แท้จริง
และนั่นก็แย่ เพราะมีละครที่มั่นคงจริงๆ อยู่ที่นี่ คำสารภาพของมิซาโตะกับไอว่าแม้หลังจากฟื้นตัวจากอาการป่วยเรื้อรังในที่สุด เธอรู้สึกว่าเธอไม่มีอะไรจะเรียกว่าเป็นของตัวเองได้ กำลังส่งผลกระทบอย่างแท้จริง ฉันชอบคำตอบที่ Ai จะต้องพิจารณาว่าเธอคิดอย่างไรเกี่ยวกับมิตรภาพ และการที่ Karin อยู่ที่นั่นเพื่อแสดงให้เธอเห็นว่าการเป็นเพื่อนอาจหมายถึงการผลักดันใครสักคนไปข้างหน้าเมื่อพวกเขาต้องการ แทนที่จะแค่จับมือกัน มันเป็นสิ่งที่แข็งแกร่ง และแม้เพียงไม่กี่นาทีเพิ่มเติม ฉันคิดว่ามันสามารถทำงานได้ดีจริงๆ อย่างที่เป็นอยู่ เราแค่ต้องก้าวผ่านมันไปอย่างรวดเร็วจนไม่มีเวลาปล่อยให้อารมณ์เหล่านั้นนั่งลง และทำให้ความละเอียดขั้นสุดท้ายของเรารู้สึกง่ายเกินไป
